HUKUK KURALLARININ ÇEŞİTLERİ

Hukuk kuralları; konulma nedenleri ve nitelikleri bakımından dört başlık altında
incelenmektedir.

1) EMREDİCİ HUKUK KURALLARI
Diğer bir ismiyle ahkam-ı amire, kesinlikle uyulması gereken hukuk kurallarını ifade
etmektedir. Kişiler bu kuralların aksine herhangi bir sözleşme veya anlaşma yapamazlar.
Kişilere bu alanda serbest davranabilecekleri bir irade tanınmamıştır, kurallara koyulduğu
biçimde kesin uyulması gerekir.
Emredici hukuk kuralının, emredici olduğunu genelde anlamamız şu şekilde gerçekleşir:

  • Hükmün lafzında açıkça belli başlı kelimelerle belirtilmiştir. (yapamaz, geçersizdir,
    olunamaz, yasaktır, mecburdur vs.)
  • A) EMREDİCİ HUKUK KURALLARININ KOYULUŞ SEBEPLERİ
    Kamu düzeninin kesin çizgilerle korunması gereken noktaları vardır. Bunları korumak için
    emredici hukuk kuralları koyulur.
    Genel edep ve ahlak kurallarının korunmasına yönelik de emredici kurallar öngörülür. (örn:
    Medeni Kanun Madde 129’un amca, hala ve teyze ile evlenmeyi yasaklaması)
    Zayıfların korunması içinde emredici hukuk kuralları öngörülür. (Borçlu ve alacaklı
    arasındaki ilişkilerde hukuk, zayıf olan borçlunun yanındadır.)
  • B) EMREDİCİ HUKUK KURALLARININ YAPTIRIMLARI
    Emredici hukuk kuralları keskin çizgilerle çizilen kesin uyulması gereken kurallar
    olduğundan butlan ve yokluk gibi ağır müeyyidelere bağlanmıştır.
    -Butlan: Yapılan hukuki işlemin geçersiz olması, iptal edilmesi demektir. Emredici hukuk
    kuralına ters düşen bir hukuki işlem butlana tabidir.
    -Yokluk: Bir hukuki işlemin hiç yapılmamış sayılmasıdır.
  • 2) TAMAMLAYICI (YEDEK) HUKUK KURALLARI
    Tarafların bir hukuki işlem yaparken, düzenlemedikleri veya düzenlemeyi es geçtikleri
    kısımları tamamlayan kurallardır.
    Taraflar tamamlayıcı hukuk kurallarının aksi yönde bir hukuki işlem yapabilirler. Eğer ki
    yapmadılarsa ve boşluk oluştuysa o kısım tamamlayıcı hukuk kuralları ile doldurulur.
    Kanun maddesinde tamamlayıcı hukuk kuralları ‘aksi kararlaştırılmadıkça, hilafına mukavele
    yoksa’ gibi ifadelerden anlaşılabilir.
  • 3) YORUMLAYICI HUKUK KURALLARI
    Taraflarca belirlenmiş olsa da (tamamlayıcı hukuk kuralları ile farkı burasıdır, tamamlayıcı
    hukuk kurallarının uygulanması için hiç belirlenmemiş olması gerekir) muallakta kalan ve
    açıklamaya ihtiyaç duyulan kısımlarda yorumlayıcı hukuk kuralları devreye girer.
    Örneğin: Taraflar arasında yapılan bir kira sözleşmesinde kiranın ödeneceği tarih ayın ortası
    olarak belirlenmiş diyelim. Ayın ortası ayın on dördü de olabilir on beşi ve on altısı olarak da
    algılanabilir. Yorumlayıcı hukuk kuralları böyle eksiklileri tamamlamak için vardır.
  • 4) TANIMLAYICI HUKUK KURALLARI
    Bir hukuki kavramın veya kurulacak bir hukuki kurumun ne anlama geldiğini açıklayan
    hukuk kurallarıdır.
    Örneğin: Medeni Kanun Madde 19’da ikametgahın ne anlama geldiği tanımlanmıştır. Bu
    kanuna göre ikametgah, bir kimsenin sürekli kalmak amacıyla oturduğu yerleşim yeridir.
    Tanımlayıcı ve yorumlayıcı hukuk kuralları da birbirine benzerlik gösterse de farkları şurda
    ortaya çıkmaktadır: Yorumlayıcı hukuk kuralları tarafların kullandığı kelimelerin amacını
    tespit ederken, tanımlayıcı hukuk kuralları hukuki bir kurumun tanımını yapmaktadır.

Leave a Reply

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir